30. ayını yeni bitirmiş bir çocuk annesi olarak tam seviniyordum ki oh benimki 2 yaş sendromunu sorunsuz atlattı diye. Meğersem 36. aya kadar sürüyormuş bu 2 yaş sendromu. Nedir peki 2 yaş sendromu? çocuğunuzun bebeklikten çocuk olmasına evresine geçtiği yani artık ben bireyim, benim de kararlarım, isteklerim, özgür iradem var dedikleri ve kendini etrafındaki herkese, her şeye ispatlamaya çalıştıkları dönemmiş.. Nasıl huysuz, huzursuz, inatçı ve öfke dolu bir tip oldu o masum çocuk anlatamam size. Erkek çocuk olunca biraz geç konuşmaya başladı tabii, kendini ifade edemeyince, biz anlamayınca daha çok ağlıyor, bağırıyor ve bunu her dakika yapıyor. Artık bizi geçtim komşular ne diyecek diye de yakınıyorum, kendimi onlar yerine koyuyorum. Bahçeli eve geçesim var o derece diyeyim. "Terrible two" olarak ifade ediliyormuş efendim bu sendrom varın siz düşünün artık nasıl bir "korkunç 2".. Şimdi hadi diyelim biz 2. yaş sendromunu atlattık bunun daha 3'ü 4'ü 5'i, ergenliği ve dahası var. Ufacık çocukla başa çıkamazken daha da büyünce nasıl yapacağız endişeleri şimdiden başladı anlayacağınız.
2 yaş sendromunu başarıyla idare eden ebeveynlerin yardımını ve önerilerini sabırsızlıkla bekliyor olacağım. Sizler nasıl atlattınız bu süreci? Gelişimini olumsuz etkilemeyecek şekilde nasıl davranmak gerekir? Önereceğiniz kitap ya da bloglar olursa onları da seve seve dikkate alırım. Şimdiden teşekkürler.