Osmanlı Devleti'nde hükümdarlığın babadan oğula geçiyor olmasından veraset sistemi, hükümdarın oğulları olan şehzadeler arasında gerçekleşiyordu. Şehzadeler, padişah olabilmek için düşman devletlerle anlaşmalar yapabiliyor ve ayaklanmalar başlatabiliyorlardı. Bu ayaklanmalarda çok insanın hayatını kaybetmesi ve devletin birlik ve bütünlüğünün tehlikeye düşmesinden dolayı Osmanlı Devleti'nde kardeş katli serbest kılınmıştır.
Osmanlı Devleti'nde kardeş katlini serbest kılan yasayı çıkartan padişah Fatih Sultan Mehmet'tir ve Fatih Kanunnamesi ile devletin selameti için şehzadeler arasında kardeş öldürmeyi serbest kılmıştır. Ancak kardeş katli yasalaşmadan önce de Osmanlı'da padişahların tahta oturabilmek için kardeşlerini öldürdükleri bilinmektedir. Fetret dönemini hariç tutarak bu kanundan önce kardeşlerini ve oğullarını öldüren Osmanlı padişahları:
1. Murad (Murad Hüdavendigar) -1359 – 1389: Kardeşleri olan İbrahim ve Halil'i, oğlu olan Savcı bey'i öldürtmüştür.
1. Bayezid (Yıldırım Bayezid) - 1389 - 1402: Kardeşi Yakub Çelebi'yi öldürtmüştür
II. Murad - 1421 - 1451: Amcası Mustafa Çelebiyi ve kardeşleri Mustafa, Yusuf ve Mahmut'u öldürtmüştür.
Fatih Sultan Mehmet - 1451 - 1481: kardeşi Ahmed'i 6 aylıkken sarayda boğdurtmuştur.
Fatih Sultan Mehmet'ten sonra ise:
Yavuz Sultan Selim - 1512 - 1520: Kardeşi Şehzade Korkut’u ve 7 yeğenini öldürtmüştür.
I. Süleyman (Kanuni Sultan Süleyman) - 1520 - 1566: oğlu Şehzade Mustafa'yı boğdurtmuştur
II. Selim (Sarı Selim) - 1566 - 1574: Kardeşi Bayezid'i öldürtmüştür.
III. Murad - 1574 - 1595: Padişah olduğu gün 6 kardeşini öldürtmüştür, 130 cariyesinden 112 çocuğu olduğu yazan III. Murad 4 cariyesi dışında tüm cariyelerini doğum yaptıklarında bebekleri ile birlikte öldürtmüştür.
III. Mehmed - 1595 - 1603: 19 kardeşini öldürtmüştür
Genç Osman - 1618 - 1622: Kardeşi İbrahim'i öldürtmüştür