Pragmatizm felsefi bir düşünce şeklidir ve bir fikrin ne kadar faydalı olup olmadığının ancak o fikrin uygulanması sonucu anlaşılabileceğini ve gözlemlenebileceğini savunur. Pragmatizm faydacılık olarak açıklanabilir ama bu faydacılık, pratik bir neticesi olan bir yarar olmalıdır ki bu da ancak uygulama ile mümkün olabilir.
Pragmatizm, farklı dönemlerden geçmiş bir felsefi düşünme biçimidir ve ilk kökeni de Antik Yunan filozoflarıdır. Neyin faydalı olduğu sorusuna hedonistik düşünce biçimi ile haz veren şey faydalıdır demekte olan Epikür pragmatizmi faydacılık temellerinde açıklamıştır. Pragmatizm konusunda felsefenin bugünkü haline evrimleşmesini sağlayan kişi ise 19. yüzyılda William James olmuştur.
Pragmatizm felsefesinin görüşlerini savunan ve aldığı kararlarda faydacılığı merkez alarak bu düşünce biçimini kullanan kişiler de pragmatik bir tutum izlemiş olurlar (pragmatizm bu haliyle bir felsefe yerine bir metod olarak değerlendirilebilir). Ancak faydacılık, çıkarcılık anlamına gelmemektedir.