Zaman zaman kendimi hayali diyalogları ya da düşünceleri seslendirirken buluyorum, tamamen bilinç dışı olarak oraya gider onu yaparım, bu olursa bunu yaparım, şunu derse şöyle söylerim gibi hiç gerçekleşmemiş olayların içinde kısık sesli de olsa konuştuğumu fark ediyorum ama neyse ki bunu her fark ettiğimde yalnız oluyorum. Birkaç kez sesli düşünme hadisesi yaşadıktan ve bu garipliği fark ettikten sonra acaba bunun bir psikolojik bozukluk olup olmadığını sorgulamaya başladım. Herhangi bir endişesi ya da tedirginliği olan birisi de değilim ama ne hikmetse hiç gerçekleşmeyecek olayları sesli olarak kurgular oldum. Acaba pandemi sürecinin sebep olduğu asosyalliğin olağan bir sonucu mudur yoksa bir psikoloğa görünsem daha mı iyi olacak?