Diyalektik kelimesi aslen bir süreci ifade etmektedir. Yeni bir fikir ya düzen ortaya çıktığında bu yeni bir tez anlamına gelir ve insanın doğası gereği her tezin karşısına bir antitez üretilir. Bu tez ve antitez süreç içerisinde bir yandan birbirlerini çürütmeye çalışırken diğer taraftan da kendilerini geliştirirler ve sürecin sonunda tez ile antitezin uzlaştığı bir noktaya varılır ve bu uzlaşının adı da sentezdir. Ancak her sentez de yeni bir tez anlamına geldiği için yeni bir antitezin oluşumuna yol açar ve döngüsel bir gelişme sürecinin bir parçası olarak bu devinim içerisinde gelişmeye devam eder. Tüm bu sürece de diyalektik adı verilir.
Diyalektik kelimesi iki farklı kelimenin birleşmesi ile oluşmuş bir terimdir: diyalog ve etik. Dolayısıyla kendisini üreten kelimelerden de anlayabileceğimiz gibi etik fikirlerin diyalog ile çatışması sonucu ortaya her yönden değerlendirilmiş ve daha güçlü sentezler çıkması amacını taşımaktadır. Dolayısıyla diyalektik için bir düşünme, akıl yürütme ve tartışarak en doğruyu bulma sürecidir denebilir. Diyalektik bu yönleri ile bir tekniktir ve karşıtlıkların uzlaşısına dayanır. Süreç içerisinde gerçeklik ve en doğru yol aranırken çelişkiler de ayıklanmış olur.