Kremasyon kişi öldükten sonra cesedin yakılması işlemidir. İşleyiş süreci ise belli bir prosedür çerçevesinde yapılır. Öncelikle birey öldükten sonra yakılması için yasal izin alınabilmesi ve gereken evrakların elde edilebilmesi için 2 gün bekleme süresi tanınıyor. Bu süre zarfında ölen bireyin cesedin kimlik, dna bilgileri kayıt altına alınıyor. Varsa vasiyetinde belirtilen organlar alınıyor. Ölü bedende bulunan metal maddeler, protezler çıkarılarak, merhum/merhumenin yakınları ya da ailesinin izni ile ve şahitler eşliğinde krematoryumda bulunan fırına yerleştirilerek yakma işlemine başlanır. Kremasyon işlemi bittikten sonra ölü bedenden geriye kalan küller bir vazonun içerisinde merhum/merhumenin yakınlarına teslim edilir. Küllerin konulacağı vazo çeşitleri tahmin edebileceğiniz gibi çeşidine ve hammaddesine göre farklı fiyatlanmaktadır.
Külleri bir vazoda evinizde saklayabileceğiniz gibi deniz, dağ ya da vasiyette belirtildiyse merhum/merhumenin vasiyet ettiği bir yere de savrulabilir. İstenirse küller bir yere gömülerek mezar gibi ziyaret edilebilir. Ya da yeni bir sektör olarak küllerden yapılan kolye, bileklik gibi takılar eşliğinde sevdiğiniz kişinin küllerini her daim yanınızda taşıyabilirsiniz.
Kremasyon hangi dinlerde yasal?
Yahudiler ile müslümanlarda kremasyon yasak olurken hrıstiyanların büyük bir kesimi kremasyon işlemini isteyebiliyor. Hindular ile Budistler ise kremasyon zorunludur. Özellikle Hindular için ölü beden temizlenir, en sevdiği kıyafet giydirilir ve sevdiği eşyalar da yakılacağı yere yanına konularak bir nehir kenarında ayakları yıkandıktan sonra ateşe verilir. Böylece yakılara bu dünyadaki günahlarından arındığı düşünülür. Hristiyanlar için ise Protestanlar ile Katolikler açısından kremasyon işlemi sonrasında küllerin saklanması işlemi değişmektedir. Özellikle koyu Katolikler ölülerini yaktıktan sonra külleri etrafa serpmez ve saklarken, Protestanlar külleri serpmekte özgürdür.